-
1 wypadek
сущ.• авария• дело• инцидент• казус• обстоятельство• падеж• происшествие• случай• событие• футляр* * *wypad|ek♂, Р. \wypadekku 1. случай;na \wypadek, w \wypadekku на случай, в случае; w żadnym \wypadekku ни в коем случае; w ostatecznym \wypadekku в крайнем случае;
2. несчастный случай; авария ž; катастрофа ž;\wypadek drogowy дорожно-транспортное происшествие; wydarzył się \wypadek произошёл несчастный случай;
3. (wydarzenie) событие ň, происшествие n;bieg (rozwój) \wypadekków ход событий
* * *м, P wypadku1) слу́чайna wypadek, w wypadku — на слу́чай, в слу́чае
w żadnym wypadku — ни в ко́ем слу́чае
w ostatecznym wypadku — в кра́йнем слу́чае
2) несча́стный слу́чай; ава́рия ż; катастро́фа żwypadek drogowy — доро́жно-тра́нспортное происше́ствие
wydarzył się wypadek — произошёл несча́стный слу́чай
3) ( wydarzenie) собы́тие n, происше́ствие n -
2 ostateczny
прил.• заключительный• крайний• окончательный• последний• решающий• решительный• финальный* * *конечный, крайний, окончательный, последний, предельный, решительныйpozostały, resztkowy, szczątkowy, zbywający остаточный* * *ostateczn|y1. окончательный; последний; конечный;\ostatecznyа decyzja окончательное решение;
\ostatecznya cena окончательная (последняя) цена;\ostateczny wynik конечный результат;
2. крайний;\ostatecznyа rozpacz крайнее отчаяние; \ostateczny termin крайний (последний) срок;
w \ostatecznyym wypadku в крайнем случае+1. definitywny 2. krańcowy
* * *1) оконча́тельный; после́дний; коне́чныйostateczna decyzja — оконча́тельное реше́ние
ostateczny wynik — коне́чный результа́т
ostateczna cena — оконча́тельная (после́дняя) цена́
2) кра́йнийostateczna rozpacz — кра́йнее отча́яние
ostateczny termin — кра́йний (после́дний) срок
w ostatecznym wypadku — в кра́йнем слу́чае
Syn:definitywny 1), krańcowy 2) -
3 ostateczn|y
adi książk. 1. (końcowy, definitywny) [argument, dowód] conclusive; [decyzja, odpowiedź, rezultat] definitive, final; [porażka] eventual; [próba, wysiłek] last-ditch; [warunki] non-negotiable; [rezultat, zwycięstwo] ultimate; [decyzja] final- ostateczna rozgrywka showdown- ostateczny termin deadline, cut-off a. closing date2. (skrajny) [pasja, rozpacz] extreme; [ruina] utter- żyli w ostatecznej nędzy they lived in abject poverty3. książk., przen. (dotyczący śmierci lub sensu życia) [prawdy, sprawy] ultimate- w ostatecznym razie a. wypadku as a last resortThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ostateczn|y
См. также в других словарях:
zapas — m IV, D. u, Ms. zapassie; lm M. y 1. «pewna ilość, liczba czegoś, np. jakichś produktów, surowców, pieniędzy zebranych w celu przechowania przez pewien okres, do użycia w przyszłości; zasób czegoś, rezerwa» Ogromne, niewyczerpane, niewielkie,… … Słownik języka polskiego
raz — m IV, D. u, Ms. razzie 1. lm D. ów dziś zwykle w lm «uderzenia, ciosy; cięcia, ukłucia, sztychy» Bolesne, dotkliwe, mocne, okrutne razy. Razy rózgi, bata, topora, miecza. Odpierać razy. Zadawać razy. Okładać kogoś razami. Zasłaniać, chronić kogoś … Słownik języka polskiego
